Aukje Trotsenburg is leerkracht van groep 1/2 op basisschool De Avonturijn in Amsterdam. Zij doet verslag van het thema ‘Bakkerswinkel (met een twist)’. Dit is haar vijfde bericht over dit thema. Mia Versteegen werkt als nascholer bij OnderwijsAdvies. Mia reageert op de beschrijvingen van Aukje.
Losse eindjes
We zijn beland bij wat ik in gedachten het stadium van de “losse eindjes” noem. Een cruciale periode in een project. Hoe slaag je erin om een mooi tapijtje te weven van de losse draadjes die er nog liggen?
Hoe kom je met de kinderen tot een mooi eindresultaat? Het is belangrijk vooral als de eerste opwinding over een thema geluwd is, de kinderen steeds zelf bij de vervolgplannen te blijven betrekken. Er liggen nog plakwerkjes, inmiddels niet meer zo heel netjes verpakte “koekjes” en ingestorte, van schuursponsjes gemaakte “vruchtentaarten”. Hoognodig moet het verkopen in de winkelhoek weer eens grondig in de kring worden doorgenomen. Een tochtje naar de bibliotheek, om de boeken over bakkers, taarten en broden om te ruilen, staat hoog op mijn prioriteitenlijst.
Ik heb in ieder geval besloten het thema de bakkerswinkel tot het eind van dit schooljaar te laten doorlopen. De afsluiting wil ik laten plaatsvinden op het slotfeest: de jaarlijkse grote feestavond voor de hele school op ons binnenplein. In gedachten zie ik een stalletje, (a la Charlie Brown) waar mijn kinderen met bakkersmutsen op, hun eigen gemaakte koekjes zullen zitten te verkopen.
Binnenkort ga ik met de kinderen praten over wat voor soort koekjes het moeten worden en over de logistieke problemen. Hoe kunnen we heel veel koekjes bakken en die krakend vers houden tot het grote feest begint? Wanneer moeten we beginnen? Waar halen we het geld vandaan om de ingrediënten te kunnen kopen? Wie wil aan mama of papa vragen om te komen helpen bij het bakken? Kunnen we nog iets aan reclame doen? Moeten we etiketjes maken waarop staat hoe onze koekjes heten? Waar halen we wisselgeld vandaan?
Ondertussen ben ik al bezig gewest enkele nieuwe impulsen in de groep te brengen. Twee moeders hebben platte Marokkaanse broden in de klas gebakken. Een rekenles pur sang is het niet geworden, maar de heerlijke geuren, en het daarna proeven van het brood in de kring brachten ons in een baklustige en harmonieuze stemming. Omdat de baklucht door de hele school trok, zijn de bakkertjes de klassen rond geweest om alle juffen en meesters een stukje brood te laten proeven.
Deze gebeurtenis leverde mij een goede aanleiding op om de kinderen een recept aan te bieden waar ze wel zelf op een rekenkundige manier mee uit de voeten konden. Een recept op basis van meel, water en en havermout. Dit recept konden ze zelf van kaarten aflezen, mengen en kneden. De broodjes die ze vervolgens vormden, konden zonder ze te bakken, na drogen geschilderd en gelakt worden en in de winkel verkocht worden.
Vandaag staat het maken van een grafiek over wat de kinderen het liefst op hun brood lusten op het programma. Daar zal ik een volgende keer verslag van doen.
Wat goed te merken dat je al stappen voorloopt op de kinderen. Je overziet het geheel en maakt de balans op. Wat je even zo snel in een paar regels noemt is wel heel mooi en heel waardevol (dat weet je zelf natuurlijk ook). Je hebt het thema en de activiteiten doorgetrokken naar allerlei hoeken en activiteiten met verschillende bedoelingen. Betekenisvol en je hebt heel veel verbindingen gelegd. Inmiddels ben je dus al 5 weken met het thema bezig en je kan nog wel een week of twee doorgaan.
Je benoemt ook ideeën voor je kraampje tijdens het slotfeest. En heel vluchtig ook weer prachtige activiteiten, eigenlijk “onderzoeksvragen”/ denk vragen voor de kleuters. Daarmee geef je aan dat je ze erbij betrekt en laat ze delen in de verantwoordelijkheid. Bv hoe komen we aan wisselgeld? Worden de koekjes niet oud etc.
Je diept het uit, en soms loopt het iets anders dan wat je zou willen, maar moeders die in je klas bakken is zo waardevol in alle opzichten. Alleen al te denken aan aan hoe de kinderen van die moeders dat vinden. Je eigen moeder in de klas die een heerlijk brood bakt waar iedereen van smult, dat vergeten ze nooit meer!
